Over mij
En dit ben ik… Iris. Moeder van Roos en Morris, bonusmoeder van Jasmijn, vrouw van Erik, dochter van de liefste ouders en buren van de wereld, zus en schoonzus van mijn stoere broer en zijn leuke vriendin, tante van mijn schattige nichtje Bo en neefje Seb, vriendin van een stel gekke, stoere, lieve, leuke vrouwen, juf van een klas fantastische kinderen!
Zorgzaam, stoer, lief, lef, dapper, creatief, oplossings gericht, optimistisch, recht doorzee, oog voor detail, a-sportief, grappig, tikkeltje ontdeugend, betrokken, sociaal, gevoelig, streng voor mezelf, kleurrijk, enthousiast, gezellig en dol op taart!
Ooit was er een tijd waarin ik me druk maakte over dingen waar ik me nu echt niet meer druk over kan maken, dat ik dromen had en ambities, dat ik kleine zorgen had over dingen die er nu totaal niet meer toe doen, dat ik onbezonnen energiek en enthousiast was, kon gaan waar ik wilde, dat ik geen weet had van de dingen die ik nu weet…
Sinds Roos haar epilepsie is die tijd voorbij. Ik heb grote zorgen, ben soms helemaal op, heb minder ambities, emoties die alle kanten opvliegen, sta soms voor onmogelijke keuzes, val van de ene in de andere verbazing, loop tegen enorme (bureaucratische) muren, maak me boos, enorm verdrietig en weet het soms gewoon even niet meer. Maar ik verwonder me ook, geniet van hele kleine dingen, beleef prachtige avonturen, heb mooie nieuwe dromen, maak me niet snel druk, heb ervaren dat ik bèst veel kan (ver)dragen, ik gezegend ben met alle mooie mensen om mij heen en de nieuwe contacten die ik heb gemaakt, (ver)oordeel minder en heb meer lief.
Ondanks dat we met de epilepsie van Roos heel veel verloren hebben, is mijn leven veel intenser geworden. En dát zie ik als een enorme winst…
Graag wil ik iedereen een kijkje laten nemen in de wereld van en met Roos. De wereld van en met een zorgintensief kind.
Ik blog omdat ik anderen wegwijs wil maken of (h)erkenning wil geven in deze wereld. Ik blog om iedereen om ons heen op de hoogte te houden zodat ik niet -tig keer hetzelfde verhaal hoef te doen. Ik blog voor een stuk bewustwording bij de buitenwereld. Maar bovenal blog ik om van me af te schrijven en mijn soms overvolle hoofd leeg te maken!