Ruim een week geleden besloten Erik en ik met de billen bloot te gaan. We startten een crowdfund (http://www.dreamordonate.nl/6338-een-rolstoelbus-voor-roos) omdat we op korte termijn (of eigenlijk gisteren al) een bus nodig hebben voor Roos. We kunnen domweg niet het hele bedrag voor een bus ophoesten en gingen daarom naakt voor een groot publiek.
Wat er in die week tijd is gebeurd, is niet te bevatten. 
Als een olievlek verspreidde het bericht zich en de donaties kwamen in een razend tempo binnen. Van familie, vrienden, bekenden, anoniem en zelfs mensen die wij helemaal niet kennen. Spontaan zijn er acties opgestart (zie foto’s) door kinderen van vrienden, kleuters van de basisschool waar ik vroeger op zat en door lieve oud-collega’s. Van statiegeldflessen inzamelen tot een garageverkoop en donatiebusjes bij de plaatselijke middenstand. 
Mijn neef spamde zijn voetbalteam en deed een goed woordje bij zijn baas, zijn vriendin zette een donatiepotje in de bedrijfskantine en een oom plaatste de link op het Passat-forum. En dan vergeet ik vast ook nog dingen te benoemen (sorry!). 

In ruim een week tijd hebben maar liefst 249 mensen 44% van het totaal bedrag gedoneerd en daarnaast zijn er nog twee donaties van samen 1000 euro rechtstreeks naar onze rekening gestort. We zitten dus al op de helft! Na een week!! Onvoorstelbaar! Bizar! Maar ook zo ontzettend mooi!
Erik en ik zijn er stil van….. We vinden het zó super lief en het doet ons enorm goed dat mensen zo begaan zijn met Roos (voor zover we dat al niet wisten).
Deze week heb ik volgensmij al 1000 keer “Wauw!” geroepen. Ik heb iedere dag wel een keer gehuild (omdat ik zo blij ben en het zo overweldigend vind), maar nog veel vaker met een glimlach van oor tot oor rondgelopen. Mijn vingers zijn lam van het swipen en typen van bedankjes en mijn ogen zijn vierkant van het staren op mijn beeldscherm.

Het frustreert me dat ik niet iedereen persoonlijk kan bedanken. Er zijn meerdere mensen met dezelfde naam die hebben gedoneerd en wij kennen veel mensen met dezelfde naam (en weten dus niet of we de goede te pakken hebben). Daarnaast kennen we veel mensen niet eens persoonlijk en zijn er ook veel anonieme donaties. Maar ik hoop dat iedereen die mijn blog leest of op mijn Facebook kijkt, begrijpt dat we iedereen bedanken voor het delen, de acties en het doneren. Dankjewel!! 
Wát een week!