Vanmorgen meldde Roos haar lieve begeleider die dit weekend zou werken zich ziek. Dat betekende direct schakelen. Afspraak met vriendin verzetten, afstemmen wanneer de boodschappen het best gedaan konden worden en bedenken wat voor leuks we dan vandaag met z’n vieren konden ondernemen. Al snel bleek dat we nóg een keer moesten schakelen. Roos ligt in een status, dus het uitstapje dat we bedachten ging van de baan.
En nu rommelen we dus maar wat aan vandaag. Morris en ik deden boodschappen en bakten wat lekkers, Erik en Morris doken achter de PlayStation met een nieuwe game, er is gestofzuigd, de was is weggewerkt, we geven Roos om de beurt vocht en voeding via de sonde en nu zit ik bij Roos in bed op mijn telefoon dit verhaal te typen.
Schakelen. Daar zijn we inmiddels meesters in. Niet altijd hoor, maar vandaag dus wel… Vandaag is het zoals het is.