Jasmijn is mijn lieve bonusdochter. Ze is het eerste kind van Erik en de grote zus van Roos en Morris. Toen ik haar leerde kennen was ze 5 jaar. Inmiddels is ze een grote meid van alweer 11 jaar. 
Toen Jasmijn wat jonger was had ze een kinderlijke mening over mensen met een beperking. Helaas niet altijd een even genuanceerde mening. Haar mening was gebaseerd op wat ze zag en was de mening van een kind dat niet beter wist. Inmiddels weet Jasmijn wèl beter…. Jasmijn is een zogenaamde brus geworden. 

In deze nieuwe wereld worden broers of zussen van ‘bijzondere’ kinderen ‘brusjes’ genoemd. Het woord brus komt van de woorden broer en zus. Als brus maak je deel uit van een gezin waarbij het er thuis net even wat anders aan toe gaat. Je bijzondere broer of zus heeft meer aandacht en zorg nodig. Soms moet je als brus een handje meehelpen en je hebt als brus af en toe wat extra geduld nodig. Jasmijn is dus een brus. En wàt voor één!!! Ik geniet als ik haar liefdevol met Roos (en trouwens ook met Morris) om zie gaan. 

Jasmijn had een kinderlijke mening over mensen met een beperking, maar haar mening is voor een groot deel bijgesteld. Jasmijn is ten eerste ouder (en wijzer 😉 ) geworden en ten tweede heeft ze nu een zusje met een beperking. Het mooie is dat Jasmijn ervaart dat Roos voor haar nog steeds ‘gewoon’ Roos is. Roos is niet gek of raar. En met die zin sloot ze haar prachtige werkstuk over ‘Mijn zusje Roos met Lennox-Gastaut’ af.

Nieuwsgierig? Klik op de onderstaande link…

Werkstuk ‘Mijn zusje Roos met Lennox-Gastaut’