Spaarzame energie
Sinds we met Roos in deze (inmiddels iets minder) nieuwe gekke wereld leven, volg ik het nieuws niet meer. Ik heb er gewoon geen zin meer in… Al die ellende. Want dat lijkt tegenwoordig de hoofdlijn van het nieuws. Ellende.
Het maakt me verdrietig, boos, geïrriteerd en soms angstig. Emoties die energie vreten en aangezien die energie hier spaarzaam is besloot ik op een dag te stoppen met het kijken, lezen en luisteren van het nieuws. De Nu.nl app heb ik van mijn telefoon en Ipad verwijderd en wanneer het journaal op tv komt, zap ik naar een andere zender. Ik vind dat ik genoeg heb aan mijn eigen zorgen. Mijn eigen nieuws. En het bevalt me prima zo! Misschien egoïstisch, maar ook heerlijk rustig…
Nou ja… laat ik niet overdrijven. Het is rustigER… Want natuurlijk is het onmogelijk om je helemáál af te sluiten voor het nieuws. Af en toe krijg ik heus nog wel flarden van het nieuws mee. Maar over het algemeen ben ik dus gestopt met het kijken, lezen en luisteren van het nieuws.
Duizenden jaren geleden leden mensen al honger, zochten zij hun geluk elders, werden vrouwen en kinderen verkracht, werden mensen (ook kinderen) levend op de brandstapel gegooid, werden hoofden afgehakt, werden hele dorpen in de fik gestoken, verdronk men vrouwen als zij anders dan de meute waren, werden volkeren uitgemoord, werd er gehandeld in mensen en werden mensen onderdrukt, ontstonden er groeperingen die in opstand kwamen tegen wat dan ook en ga zo maar door. Het is niets nieuws… Helaas… Alleen krijgen we er nu meer van mee doordat we met eigen ogen beelden van dit soort
daden op tv, internet en in de krant zien. Gruwelbeelden…. En die gruwelbeelden zorgen voor soms nóg gruwelijkere reacties.
En die gruwelijke reacties zorgen ervoor dat ik het nu niet kan laten om mijn spaarzame energie te verspillen aan het nieuws, terwijl mijn wereld de laatste 5 weken ècht helemaal stil staat en ik al 5 weken ècht in een klein wereldje leef omdat ik tot over mijn oren in de zorg voor en om Roos zit (die na 5 weken ziekenhuis nog steeds niet stabiel is)…
Natuurlijk kan het altijd beter, natuurlijk irriteer ik me ook mateloos aan bepaalde zaken en besluiten die genomen worden en maak ik me daar boos over (bijv. de huidige veranderingen in de zorg waar wij direct mee te maken hebben). Maar nooit, NÓÓIT zal ik het in mijn botte kop halen om te jubelen over het leed (om wat voor reden dan ook) van een ander omdat ‘wij’ het zo ‘slecht’ hebben. Nooit, NÓÓIT zal ik juichen omdat er honderden mensen verdrinken die “dan tenminste niet meer kunnen profiteren van ‘ons’ geld terwijl ‘onze’ oudjes in hun eigen pis liggen.”. En ja, helaas, dit soort achterlijke uitspraken doen mensen (en ik heb er nóg gruwelijkere voorbij zien komen).
Misselijkmakend!!
Tegen de mensen die dit soort achterlijke uitspraken doen, wil ik het volgende zeggen…. Als ‘wij’ het ècht zo slecht hebben in Nederland? Waarom zoeken ‘wij’ ons geluk dan niet elders?
Precies! Stop met ZEIKEN en heb een hart voor de honderden mensen die verdronken zijn en wees lief! Want dit vind ik dus echt zonde van míjn spaarzame energie!