Ieder jaar rond de zomervakantie krijgt elk kind op Ilmarinen een persoonlijk getuigschrift. Een verhaal geschreven áán het kind, óver het kind, over het afgelopen jaar. Vaak gekoppeld aan een thema, waarbij gekeken wordt welk element binnen dit thema het best past bij het kind en waarom, met op de voorkant van het getuigschrift een getekend beeld passend binnen het thema en bij het kind. En er wordt altijd een spreuk in het getuigschrift geschreven die het kind mee kan nemen in het nieuwe ‘school’jaar. De getuigschriften zijn altijd bijzondere en mooie werken, die met veel aandacht en zorg door de medewerkers worden gemaakt.

Dit jaar is het thema ‘bloemen’. Roos haar lieve begeleider schreef; “Het is misschien een beetje cliché, maar ik heb voor jou de bloem klaproos gekozen”. Een bloem die ik ook gekozen zou hebben voor lieve Roos.

Toen ik in het najaar van 2013 startte met bloggen over ons leven met epilepsie, ons leven met Roos, hoefde ik niet lang na te denken over een naam. Roos klapte destijds extreem veel in haar handjes en wanneer ze een aanval kreeg klapte ze op tafel of tegen de grond. KlapRoos was een enorm toepasselijke naam. En nog steeds. Echter koppel ik KlapRoos tegenwoordig naast de voorgaande redenen ook aan de bloem Klaproos. De bloem is prachtig. Teer en krachtig tegelijk. En bizar genoeg kwam ik er onlangs achter dat de geboortebloem van de maand augustus (Roos haar geboortemaand)…. de klaproos is!

Afgelopen week ontving Roos haar 9e getuigschrift van Ilmarinen. En ieder jaar weer ben ik tot tranen geroerd. Wat een waardevol en dankbaar document.