Hrant is begraven. De uitvaart was sober, maar warm. Een handjevol mensen. Zijn begeleiders van Beatrixoord, een stuk of 6 naaste buren (die overigens nog niet wisten dat moeder al was bevallen), hun lieve tolk en haar man, hun beste Armeense vrienden en weer vrienden van hen om steun te betuigen en Erik en ik.

Moeder hing over de kist, kon haar zoon niet loslaten. Ze viel al huilend en jammerend voortdurend weg. Verscheurd door verdriet, verzwakt omdat ze ook nog eens een verse kraamvrouw is. Vader hield moeder liefdevol vast en huilde met luide uithalen. Tijdens de doorlopende diaprojectie begon hij in het Armeens te vertellen over iedere foto. De liefde spatte er vanaf.

En waar moeder de hele ceremonie totaal in zichzelf gekeerd steeds huilde en jammerde om Hrant, vroeg ze op dat ene moment dat ze haar ogen opende en zag dat ik naast haar stond, hoe het met Roos ging… Op dat moment zó ontzettend niet van toepassing en zó niet belangrijk. En dat zei ik haar zachtjes terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. Haar antwoord was onverwacht, maar passend bij hoe ze zijn: “Iris, Roos is ook mijn baby….”. Zachtjes zei ik maar dat het goed ging met Roos. En toen begon ze hartverscheurend te huilen en zei “Oh Iris, met Hrant niet goed….” en ging vervolgens met zwakke stem over in het Armeens terwijl ze haar ogen weer sloot en haar armen voor haar borst vouwde alsof ze een kind vast hield. Later hoorde ik dat ze gezegd had dat ze haar baby terug wilde… Dat ze Hrant terug wilde.

De kist met Hrants kleine lichaam kreeg een plekje helemaal achter in een hoekje van de begraafplaats. Geld voor een steen is er nog niet… maar daar gaan wij met z’n allen verandering in brengen!

Het is niet te bevatten hoeveel bekende en onbekende mensen de pijn en onmacht van deze lieve familie voelt en steun betuigd. Bijzonder hoeveel mensen het bericht gedeeld hebben en een kleine of grote bijdrage hebben geleverd. Echt hartverwarmend.
We kunnen met z’n allen de pijn en het verdriet om Hrant niet wegnemen, evenmin de zorgen om de pasgeboren tweeling, maar wat we wel kunnen is een beetje ademruimte geven in financiële zin. Al is het maar voor even… voor nu. Zodat ze zich niet ook nog druk moeten maken om geld en regelwerk.
Bedankt allemaal!!! Jullie zijn fantastsich!
❤️🌹

Doneren kan nog steeds. Klik HIER voor een link naar de crowdfundpagina.