Wanneer mijlpalen niet vanzelfsprekend zijn en bepaalde fases  aan je voorbij gaan…

Wanneer je lijf ieder jaar ouder wordt, maar je geest niet verjaart…

Wanneer mensen niet weten wat ze je kunnen geven en jij niet weet hoe je een cadeautje uit moet pakken…

Wanneer je de voorpret van je verjaardag mist en het onvoorspelbaar is of je überhaupt ‘aanwezig’ bent op dé dag…

Is je verjaardag dan wel een feestje?

Bij mij begint ieder jaar vlak voor je verjaardag in ieder geval de onrust in mijn lijf en draait mijn hoofd overuren. Ik  kwel mezelf met gedachten en mijmer over hoe het allemaal had kunnen zijn… Ik word met mijn neus op de feiten gedrukt. Dit jaar ben je 6. Je bent geen kleuter meer, je gaat niet naar groep 3. Jij blijft gewoon Roos. Goed zoals je bent!

Ik doe mijn best om er een groot feest van te maken. Ik sloof me zelfs een beetje uit… Gewoon. Omdat dat bij een verjaardag hoort. Omdat ik jou dat zo enorm gun. Een feest met vlaggen en ballonnen. Met veel lekker eten en cadeautjes. Met een mooie jurk en gezellige visite. Maar stiekem doet je verjaardag mij gruwelijk veel pijn. Waarschijnlijk ieder jaar weer. En ieder jaar weer zal ik me daar overheen zetten en zorgen dat jij een fantastische verjaardag hebt!

Lieve Roos, gefeliciteerd met je 6e verjaardag!