Liever wil ik niet teveel achterom kijken en al helemaal niet naar het jaar 2013. Er is zoveel gebeurd en er gebeurt nog steeds heel veel. Erik en ik proberen te (over)leven in het nu, te leven met het moment. We hebben dit jaar, 2013, ervaren dat je leven van de een op andere dag, van het een op andere moment, compleet op z’n kop kan staan. Toch is het niet verkeerd af en toe even achterom te kijken om je ook nog bewust te zijn van de mooie dingen…

2013 was een bewogen jaar. Een zeer bewogen jaar kun je wel zeggen.
De kanker van m’n broertje, de diagnose Lennox-Gastaut bij Roos, alle ziekenhuisopnames, het overlijden van mijn opa, mijn zwangerschap die volledig langs me heen is gegaan, de tegenslagen en teleurstellingen, de vermoeidheid en het kwijt zijn van het overzicht, de muren waar we tegenop liepen (of zeg maar gerust botsten), het loslaten van ons toekomstbeeld, het accepteren van onze nieuwe wereld, het rouwen om onze oude wereld.
Nog steeds zijn we volop op zoek naar het juiste pad in deze nieuwe wereld. De juiste route die we moeten bewandelen. Samen… Een ontdekkingstocht met hoge pieken en diepe dalen…

Af en toe voelen we ons verloren in de nieuwe wereld, maar we staan er nog steeds, want 2013 bracht ook zoveel mooie dingen. De onvoorwaardelijke en nóg groter groeiende liefde voor Roos en elkaar. Erachter komen dat wij deze nieuwe wereld samen aankunnen. We hebben geleerd over de muren te klimmen waar we tegenaan lopen. We hebben geleerd dat we hard kunnen vallen, maar ook net zo snel weer opstaan. Beide benen op de grond!
We hebben ontzettend veel steun gekregen (en krijgen die nog steeds) van familie, vrienden, kennissen,(oud)collega’s. Mooie gesprekken gevoerd en lieve woorden ontvangen. Soms vanuit de meest onverwachte hoeken.
We hebben onze vleugels uitgeslagen in deze nieuwe wereld en onze ogen geopend. We hebben ècht leren kijken. We genieten van kleine dingen, de goede dagen met de gouden randjes, de kleine stapjes die Roos in haar ontwikkeling maakt (en voor ons voelen als mijlpalen). We genieten van ons blije Roosje. En we zijn super trots op ons lieve, stoere, dappere doorzettertje. We zijn trots dat wij de ouders van Roos zijn…

Dus FUCK 2013! Wij stappen vol goede moed en liefde 2014 in…. Samen!