Het telefoongesprek…
“Goedemiddag, X revalidatietechnieken.”
“Goedemiddag. Afgelopen maandag heb ik een telefoontje gehad waarin we te horen hebben gekregen dat de aanvraag voor het aangepaste bed goedgekeurd is. Kunt u mij een indicatie geven hoe lang het gaat duren voordat het bed geleverd wordt? Het heeft best wel spoed, Roos is uit haar huidige bedje gevallen en het kan zó weer gebeuren…”
“Sorry mevrouw, ik kan u daar echt geen toezeggingen over doen. Wij hebben een opdracht gegeven aan de firma Atlas, die moet kijken of er een bed in het depot van Menzis staat en dan moet het nog naar ons getransporteerd worden vanuit het zuiden van het land.”
“Maar ik neem aan dat u contact heeft met de firma Atlas?”
“Ja, maar ik kan er echt niets over zeggen mevrouw. We hebben doorgegeven dat het haast heeft vanwege de veiligheid.”
“Maar ik neem aan dat de firma Atlas ook een planning maakt? Dan kunnen we het toch zo achterhalen?”
“Sja, dat weet ik niet precies mevrouw…”
“Als ik een bank bestel bij een meubelzaak kunnen ze mij exact vertellen wat de levertijd is, maar als het om een hulpmiddel voor de veiligheid gaat is het niet mogelijk om te vertellen hoe lang het gaat duren? Kunnen we het bed zelf dan halen? Ik wil er wel een vrachtwagen voor huren…”
“Nee, dat gaat helaas niet mevrouw. Wij zijn verantwoordelijk voor de geleverde hulpmiddelen en willen ze altijd eerst controleren.”
“Dat begrijp ik. Kunt u mij anders het nummer van de firma Atlas geven? Dan kan ik ze bellen en de vraag bij hun neerleggen…”
” Sja, ja, dat kunnen we niet zomaar doen…..”
” ……………… “
“Mevrouw van der Meer? Ik ga de firma Atlas bellen voor u. Ik bel u vrijdag of maandag terug.”
“Oh, dat zou ik erg fijn vinden. Dan wacht ik uw telefoontje af.”
“Dat is prima. Dag mevrouw van der Meer.”
“Dag, bedankt en een fijne dag.”
Eén gedachte over “ Het telefoongesprek…”
Vreselijk dat het zo moet lopen inderdaad. Dagelijks blijven bellen in de hoop dat het snel geregeld wordt.